Sacrifices: We all have them.

Sacrifices. Not easy yet bearable.

Reality right now is impeccably difficult. Everyone of us is trying our best to cope up with the world's bleakness. Our stance gets staggered when challenges test us. Catastrophes in life smudge our inspirations until we feel hopeless. Sometimes, we easily give up cause we think  it's not possible. But most of the times, we push ourselves to stand up and fight because we have the people that gives us reason to.

In every battlefield, sacrifices occur. And in every sacrifices, responsibility comes next. This is what our parents have been carrying and soon, this will be pass to us. The concept of responsibility is scary. It's like a weight. It depends on the preparedness of the strength and power you have, to be able to carry it. It depends on the determination on how much long you will endure it. It has limits but we need to ask ourselves all over again, if it's worthy or not.


There are only two wheels that makes sacrifices happen; ourselves and for others. We sacrifice because it is both a want and necessity.

Some people fail. It's not because our sacrifice was not enough, but maybe our goals were wrong at the first place. And we start again to what went wrong and try to do it right. It's not easy yet bearable.

MOVIES: Stairway to Coolness

      When you have nothing to do, when your butt gets itchy, when you listen to your songs in ipod, when you do your sulking and when you practice to be a ninja, FRIENDS, i hate to tell you this but you are living a tedious life.

      I know you're having a banal day ( i can tell otherwise you should not be here reading my blog) Now, you've come to the right guy who will evoke you to the world of movies.

      Movies change one's perspective in life. Some movies changes your childish insights to matured one. Some will teach you how to survive in the real world. Some will imprison you to a virtual world full of shits. Some will teemed you to the ideas of love and romance. Some will make you pussy to the extent that you can't stand to stay in bathroom for 2 minutes with lights off. Some will teach you how sex is really a necessity in one's life. Some will inspire you. And some will just teach you how to dougie.

      Movies portrayed everything in my life. I cant even envisage myself who am i today if it weren't for them. ( a heartfelt apology to my mom if youre reading this) 

     Admittedly, we watch Movies for relaxation from stress, for entertainment, and learning. There are several kinds of movies. I won't lecture about it for I know all of you are civilized people who knows what are the different kinds of films. I loathe to share my favorite movies but I just can't help looking you people hanging on the thread being ignorant to the beauty of movies. So just take a look and absorb the pictures and have fun:

                                                            the best movie i've ever watched that made 
                                                              my wits got out!

these are some films i can suggest to you. If you won't watch these stuff, may God help you.

The Night I Discovered Sleep-over

It's hard to figure out why I love sleeping to other people's houses. I'm not homeless but I like living on different houses every night.

My mother already lost her patience by giving me her speech whenever I come home on wee hours. Her face is unbearable and horrifying. She always turned into hulk except she has still her shirt and pants on.  I just hold my breath and release my poignant facade.  It takes hell of  a time to do it.

Oddly enough, sleepover is one of a kind. I am the only guy in the group surrounded with gorgeous girls ( i only say this because they're my friends but somewhat its true) i dont even make sense.

We do the usual things of course. Movie marathon, foods that colors your teeth into yellow, gossips which I dont join SOMETIMES and games that bang your head to the edge of the door.

The hardest part though is getting yourself to sleep. I do inapt things that are remarkably ugly.  I wallow on the bed like a pig. I massage my legs before I go to sleep. I pray to God that I would dream the most peculiar dream in the world. I sleep like a squirrel flying. And I listen to this lullaby that induces me to sleep.

The best thing in a sleepover is sharing a bed with your friends and creating a new chain of indelible memories. But you can still kick her butt if you want to. Make sure the kick will knock them down so that your friendship will not be in dilemma.

Being a fairy in your own tale.

endings are just more difficult than beginnings.
Have you remembered the time when you first learned how to walk? The moment you set your hands and feet on the floor crawling? The days you cried because you fell and there's nobody you can call on to? The nights when you heard the scary thunders and you ran to your momma's room?
These are just the things that resemble to what first love feels like.
Some people get their soul-mates effortlessly, some people seized the chances of finding the right guy, some people manipulate other people for their own gain in love and some people create their own fairytales.

At first, the taste of loving is sweet and simple. You get flowers that seduce you to the fragrance of saying "I do."

You get chocolates that induce you to say "I love you too."

And you get a date that leads to obscene groaning in the midnight (SEX). better not to put an image.

What happens next? Your happily ever after is devastated. Guys break up with you or even worse girls break up with you. Spend hours looking at the mirror and asking yourself, "Why did he/she break up with me?" reminiscing the memories you've had and tearing indelible pictures. Burning the things he/she gave you.

Those effin dramas are buried along with the Bee Gees records.
Stop ruining your face with your fully circled eyebags and get a shower. Wash away those tears cause he's too unworthy for that. Let go of him/her.

Move on, find your friends and hold your head up high. You've got an experience that all stupids never have. Now, that experience will serve as your path direction as you enter to your new relationship. Dont make the mistakes you'd had.

The script of your future might not come true as what you have expected, but each of us doesn't need any prince charming or princess to make our own fairytale come true.

tribute for those fairies who embellish their own tales

Rizal, Bakit Ka Pa Namatay

Sa mata ni Rizal, ako'y isang Pinoy na nagmamahal sa sariling wika. Ngunit sa mata ng iba, ako'y isang mag-aaral na sisira sa magandang imahe ng ating Pambansang Bayani.

Sa pelikulang Jose Rizal ay marami akong namatiyagan. Sa blog na ito ay inyong makikita ang aking iba't ibang leksyon at paratang hinggil sa pelikula.

1. Kapag ika'y inalipusta ng iyong ama gamit ang kanyang bayabas na sing kapal ng karayom, siguraduhin mong huwag kang magpa-corner.

2. Ang mukha ni Crisostomo Ibarra na kahit saan anggulo mong tingnan ay mawawari ng iyong mata ang pagkahawig niya sa naaksidenteng si Elvis Presley.

3. Napag-isip-isip ko kung sisikapin ko lang matutunan ang wikang Latin, marahil walang sinuman ang makakaintindi at mamatiyagan ang pagpapaulan ko ng maaanghang na salita ng mga sa insulto sa mga gerilya. 

4. Agad kong napagtanto na sa lahat ng gerilyang gumamit ng baril at balaraw ay si Bonifacio lamang ang hindi marunong magbasa.

5. Kung maari ko lang pakasalan ang utak ni Rizal, marahil matagal na akong masaya.

6. Nang sinabi ni Rizal sa binatilyo aka Gary aka Jhong Hilario "May ipagtatapat ako sa iyo.", ninais kong sabihin din ito sa aking katabi na sina Sir Darang at Arvin. Ngunit binalot ako ng takot sapagkat napakalaki nila at ako'y hamak na isang ompoko-a little bit lamang.

Rizal tulungan mo ako! Nasa gitna ako ng dalawang higante!- wika ng isang mag-aaral.

7. Pinagkaitan man ako ng aking guro na malaman ang kwento ng nobelang Noli Me Tangere at nang napagtanto kong hindi pala si Lapu-lapu ang hinukay ng dalawang mangmang sa pelikula at hindi si Magellan ang bumaril kay Rizal, nakilala ko naman ng  lubos ang nilalandi ni Rizal. Si Eleanor.

8. Ang isang minutong music video sa pelikula na tila isang oras sa aking pagdinig ay lubos na nakakagimbala sa aking tenga at mata.Kung si . . .

Katy Perry 

sana ang kanilang ipinaawit at hindi si 

Maria Clara

siguro'y mababawasan ang pighating aking dinadalamhati.

10. Highlight ng pelikula: ang hubo't hubad na babaeng ginagahasa ng prayle.

Ako na marahil ang pinakahuling nilalang na nakakita sa pelikulang Jose Rizal. Ngunit ibig kong maging kagaya niya, marunong sumaksak ng matitinik na salitang may katotohanan. At sa mga hindi Pilipino, ako'y naaawa sa inyo. Sapagkat hindi niyo natikman ang tunay na talino at karunungan ng Pinoy. 

It really sucks when you realize that nowadays, countless girls use more their eyes and not their heart.

How do I know? I’ve been surrounded by them in my entire lifetime. You always see them screaming, running at the mouth and flirting (an act which isn’t necessary) that totally distorts their image as young ladies of our millennium. God knows I’ve seen them cart-wheeled 7 times when they get “kilig.” It’s one of their aptitudes that should never be developed. 

Haven’t their mothers taught them how to control their vaginas in leaking when they see good-looking and sexy guys? I blame our educational institutions for not teaching these uncivilized girls how to act uprightly.  Thank God I have no sister because if I have, I will have been murdered her with my bare paws.

Still, our problem remains unsolved. As a decent social being, I should educate you in dealing with these repellent attitudes. First, if your eyes caught an irresistible sexy guy, no need to let hear us your high-pitch-soprano voice. Biting your lips or smiling would be enough. Next, don’t tell guys about guys because we do not freaking care. We’re here talking to you because we like you so stop it or else we’ll gonna be cranky. Now we don’t want that, right?
Lastly, be the respectable woman you can be. Im not  asking you to be like Cory or Mother Teresa who are seemingly still drop-dead-virgins or to be those women who walk in the streets inviting to play hide-and-sex, but I strongly encourage you to be those women who has a face of an angel, a mind of a queen and a heart of a lady.

If you have these attributes, email me because you’re the one Im looking for. Just kidding.

If you have these attributes, you’re not the one who ends up stalking but your crush is.

Sulat mula kay San Pedro (Hulyo 22, 2011)

 

Mahal kong Inaanak,

                Sa ika-23 ng Hulyo 2017, isang di inaasahang pangyayari na wawasak sa iyong kinabukasan ang mababaon sa isang alaala.

               Alam kong nahihirapan at naninibago ka sa buhay kolehiyo. Hindi ito ang buhay na iyong kinagisnan at alam ko rin hindi mo ito napaghandaan. Noong isang buwan, nakisalamuha ka sa iba’t ibang tao at tinikman ang masariwa nilang mga ugali. Alam kong hindi madali sa iyon inaanak. Sa halip na sumuko , ika’y nagdesisyon na magsikap at makakuha ng malaking marka para suklian ang ang iyong magulang. At ako’y  lubos nagagalak sa iyong ginawa.

              Makalipas ang isang buwan, ika’y natutong makisabay sa iyong barkada na nagbigay kulay sa iyong bagong pahina ng iyong buhay. Ika’y dumungaw sa mga pook ng siyudad na ngayon mo na lang napuntahan. Ika’y tumanaw sa mga bagong pagkain, lugar at tao. At ako’y lubos na nagagalak na marami kang bagong natutunan sa mundo ng realidad.

              Makalipas ng isang taon, napansin kong hindi ka na umuuwi sa ating tahanan. At ako’y nag-aalala. Humingi ka ng pitong libo sa iyong ama’t ina sapagkat marami kang bilihin para sa iyong  pag-aaral. Kitang kita ko ang paghihirap na kanilang tinatamasa, halos languyin na nila ang putikan sa pagtatanim para mabigyan ka lang ng pera.

             Makalipas ng dalawang taon, hindi mo na binabalitaan ang iyong magulang sa iyong pag-aaral. Muntik nang lumuwas ang iyong ama ngunit pinigilan siya ng iyong ina dahil malaki ang tiwala niya sa iyo. Narinig nilang unting-unti mo nang winawaldas ang pera para sa inuman, yosi at sugal. Hindi nila ito pinaniwalaan sapagkat sinabi mong hindi ito totoo.

            

             Makalipas ng tatlong taon, ika’y umuwing buto’t balat. Ang gaspang ng iyong mukha at kaawa-awa ang iyong mga mata.  Umiyak ang iyong ina at pilit na nagtatanong kung ano ang nangyari sa iyo. Ngunit sinagot mo pa rin sila ng iyong kasinungalingan. Makalipas ang ilang araw, ika’y nanghina at nagpasya ang iyong magulang na dalhin ka sa ospital. Natagpuan nilang dahil ito sa iyong mga bisyo. Nakakalungkot ang mga luha’t hinanagpis na naipinta sa mukha ng iyong ina.

       

            Sinasabi ko ito sa iyo inaanak upang ipakita sa iyo ang mga panganib na mangyayari sa iyo. Ayokong isang buhay na naman ang masasayang dahil sa kanilang mga maling desisyon.  Kaya’t isipin mong mabuti ang bawat yapak na iyong hahakbangin. Sana huwag mong itapon ang pinagaguran ng iyong magulang sa maraming taon.

Nagmamahal,

San Pedro

Hanggang Ngayon Pa Ba Naman?

Napakalungkot nga naman isipin ang mga alaala na bumabalik sa iyong damdamin noong ika'y isang mag-aaral pa noong hayskul. Ang mga tawanan, iyakan at katuwaan. Haaay. Nakakamissssss.

Pasensya na kung ako'y nag dadrama, ngunit nandito ka nga di ba upang makinig sa aking mga kuwento't hinanakit?  Kung hindi man, umalis ka't gumuhit ng litrato sa pader nang sa gayon mabigyan kabuluhan ang iyong walang kwentang buhay.

ANYWAY,

Natatandaan niyo pa ba ang inyong mga karaniwang ginagawa sa hayskul at di ninyo namamatiyagan na hanggang sa pagtuntong ng kolehiyo ay ginagawa niyo pa rin.  Kasali na dito ang:

1. Pagkain ng takip ng ballpen. Oo, nakakadiri man isipin, ngunit sa mga iliteradong mag-aaral, ito ang kanilang pampalipas oras. Di ko man mawari kung ano nga ba talaga ang lasa ng takip na ito o sadyang baka may mga taong makakating ang dila. Kawawang mga nilalang. Makaimbento nga ng flavored-ballpen, upang tulungan ang mga pataygutom na ito.

2. Ang pagtayo at pagyuko tuwing sasambit ng "Magandang umaga." Ako din ay naging biktima na ng walang hiyang ito. Sadyang napakahirap nga alisin ang baho ng pagiging hayskul student.

3. Ang paghihintay sa guro sa pagsigaw ng "Goodbye class" at saka doon pa lalabas sa hawla.Iba nga pala sa kolehiyo, wala nang respeto ang mga guro sa estudyante. Ni pagsambit ng paalam ay di magawa. Buti pa ang kagaya ko, mabait at magalang :)

4. Ang pagdala ng libro na di naman gagamitin pagdating sa paaralan. Sadyang ako nga lang ba ang stupido o aking mga guro? Pinipilit nilang maging kuba at baliin ang likod ng mag-aaral para sa isang dosena na libro na di naman gagamitin. Pasalamat kayo't hindi ko kayo isinakdal sa korte.

5.  Ang paghaharvest ng kulangot sa ating mala-kagubatang ilong. Huwag tumawa, sapagkat alam kong ito'y nakagisnan mo mula pagkabata hanggang mag menopause ka. Siguraduhin lamang na huwag laruan ang inyong mga naharvest at idikit sa ilalim ng upuan.

Ilan lamang ito sa ating nakagisnan noong tayo'y wala pang kamuwang-muwang sa ating mundong ginagalawan ngunit kailangan natin itong baguhin. Di mo ba nararamdaman? Unti-unti ng numinipis ang kaliskis ng iyong makapal na mukha. Isa iyang malaking biyaya!

Isang Araw ng Paglalaro Sa Apoy

Minsan, kailangan natin matutunan kung paano maglaro sa sariling apoy.

 Gigising at babangon. Maliligo at magbibihis. Kakain at maglalakad patungo sa Unibersidad. Iyan ang mga karaniwang ginagawa ko sa aking ordinaryong buhay. Ngunit di ko nawari na isa lang palang matanda ang wawasak nito.

Matandang ubod ng kumpiyansa sa sarili na di kayang bigyan ng konsiderasyon ang isang mag-aaral. Siguro napagtanto niyo na ubod din ng malas ang napagbuhatan niya ng kanyang pagkatanda. Hulaan niyo sino? Ako. Oo, at sa lahat ng libu-libong esudyante, ako pa ang nakalasap ng kanyang bagsik sa pagiging ulyanin. Di ko siya masisisi, it's natural process here on earth that we people do get old, and there's nothing we can do about it.

Ngunit sa isang katulad ko, di ako magpapatalo na sesermonan na lang sa harap ng ibang mag-aaral dahilan lang na wala akong dalang libro. Ano ako? Bobo? Kung iyan ang iniisip mo Ermitanyong Baliw,  bumalik ka sa inyong bukid at maghanap ng herbal tea na makakagamot sa iyong sirang utak.

Marahil di ko man kilala si clara, pero nakadikit sa aking memorya si Gary. Kaya alam kong paano makipaglaro sa apoy. Kaya propesor, mag-ingat sa pagsaing baka ika'y makain ng apoy mong mukhang dinadaing.

Nang di mo ako pinasagot sapagkat wala akong libro, di mo ba namatiyagan ang aking malademonyong titig? Siguro'y hindi nga dahil nakatakip ang aking maamong mukha. Iyan ang mga isa sa kahinaan ng pagkakaroon ng magandang imahe na ipinagkaloob ng Diyos. At kagaya mo na pinagdamutan ng itsura ng Maykapal, halika't tutulungan kitang manalangin sa iyong kahilingan.

Huwag mo kasing pakuluin ang aking ulo sapagkat di ito aatras sa laban at makikipagdigmaan ito kahit umabot man sa duguan:)

Huwag kayong matakot aking mga kaibigan, ito lamang ay munting paalala na ito ang inyong aabutin kung saka-sakaling manggagambala kayo sa aking ordinaryong araw.

Mahirap Maging Duwag

Marahil ako na siguro ang pinakahuling taong magtatanong sa inyo nito. "Kamusta ang unang pasok niyo?" Ngunit pasensya na aking mahal, hindi ako nakikinig sa ma-drama mong kwento at mga salitang 'iba nga pala talaga ang hayskul' o 'miss ko na mga classmates ko!' Hindi ko pag-aaksayahan ang oras ko para lang makiiyak at makiramay sa iyo. Hindi ako ganoon ka babaw at alam ko ang pinagdadanan mo ay isa lang hakbang patungo sa daan ng Ewan Ko. Ayokong magbigay ng mga payo katulad ng 'Okay lang iyan, masasanay ka din.' Kasi alam kong magiging okay ka at masasanay ka din.

Ako'y isang taong matalino at hindi nakakulong sa maliit mong mundo. Ngunit kung ikaw ay patuloy na nagbabasa ng blog na ito,  kuha ko na kung anong inaasam mo. Alam kong wala kang magawa (oo, ikaw) kaya pagbibigyan kita sa maliit mong pagsusumamo. Hindi naman sa nangungumpanya pero ang limang minuto mo ay di maaaksaya.

Now let's get back to the real thing. Lakas ng kaba sa dibdib at di mabukang bibig ay isa sa mga simbolo ng bawat estudyanteng nababalot ng nerbyos. Ang mga di mapigilang tanaw sa iba't ibang  sulok ng unibersidad, pagpinta ng nakakaawang mukha, pagpindot ng keypad ng mga cellphone upang di mahalata na walang kasama at walang katapusan paghawak ng panyo. Ito ang dala-dala mong mga palatandaan na ikaw ay isang bobong first year student.

'I just don't want to give them the wrong impressions.' Weh. Di nga. Sa halip na mag mukha kang inabandonang supling na di alam kung anong gagawin, mabuti pa, ika'y tumayo at ilabas ang kumpiyansa sa sarili. Siguraduhin lamang na tamang kumpiyansa at kasi baka masobraan, otot ng mabahong ugali mo ang iyong mailabas. Lumikha ng ngiti gamit lamang ang iyong mga mata at ibigkas ang salitang 'hello.' Kung di mo man ito mabigkas, meron pa naman isa. 'Hi.' At kung di mo pa rin mabigkas, payo ko, umuwi ka sa inyo, kumuha ng gatas at pumunta ng day care.

Nakakalungkot man isipin na mayroon ng gamot para sa mga bobo (MEMOPLUS) at wala pa sa mga duwag.

Isa lamang itong maliit na hakbang patungo sa iyong hinihintay na college life, datapwa't ito'y magbubukas ng panibagong mundo.

Wait, hayaan nalang nga natin ang mga bobong ito ay magpatuloy sa kanilang ginagawa. Ako'y nag-aalala baka wala ng matatalinong tao mabubuhay at matitira kagaya ko.:)

Bida angTanga!

Nasubukan niyo na bang umibig sa isang taong walang kasiguraduhan na iibigin ka rin? Nalasap mo na ba ang tamis ng kanyang mga ngiti na akala mo'y para sa iyo? Nahulog ka na ba sa kanya malaanghel na mga titig na tila dinadala ka patungong langit? Marahil oo at marahil hindi. Pero isa lng ang tawag diyan. TANGA! At sino bang mag-aakala na kasali ako sa mga tangang nahulog sa patibong na iyan. At laking panghihinayang ko na ni isa ay walang tumulong sa akin na pagsabihan akong 'Alam mo nagiging stupido ka na.' Siguro mas duwag pa sila kasi ni kaibigan nila ay di nila magawang tulungan. Buhay nga naman, parang paa, minsan ikaw ang nang-aapak at madalas ikaw ang naapakan.

Naging palalo naman ako sapagkat marami akong natutunan sa pagiging tanga. Kaya yung mga hindi pa, bukas ang pinto for free registration. Requirements: none. Wala kayang kwalipikasyon sa pagiging tanga. Lahat pwede, babae man o lalaki, lalo na ang bakla at tomboy, bata o matanda, at mahirap o mayaman.

UNANG leksyon. Huwag umibig sa taong may iniibig! Para ka namang bungi niyan. Pilit pa rin nagsasalita kahit alam nang di na pwede. PANGALAWA. Huwag umasa lalo na sa mga magaganda! Dalawang tao lang naman ang nandito sa mundo, sabi nila mabait at masama, sabi ko naman, maganda at pangit. Kaya kayong mga pangit, huwag umasa na magusgustuhan kayo ng mga magaganda. Aber, saan ka nakakita ng pelikula na may nagmamahalan nang maganda at pangit sa walang hanggan. Saan mo nakita si Bea Alonzo na ipinares kay Bentong. Kuha niyo punto ko? Kaya kayong mga tanga, huwag maging yoyo, kahit itinatapon na, pilit pa rin bumabalik. PANGHULI, huwag ipilit ang relasyong di mapilit. Para ka kasing nagpapadikit ng papel sa dingding gamit ang iyong laway. Alam mo mabubulyaso, pinipilit pa rin.

Kaya kayo mga tanga, kung saan di na ako kabilang sa titulong iyan, lagyan niyo naman ng third eye ang noo niyo at tumingin sa paligid. Magdasal naman kayo paminsan minsan na nawa'y payuhan kayo ng ating Dakilang Panginoon sa daan na may patutunguhan. 

Sinasabi ko ito sa inyo mga TANGA sapagkat ako'y isang concerned citizen  na nag-aalala sa mga taong naglalaro sa kanilang sariling apoy. MAGMASID. MAGING MAPAGMATIYAG. At ibahagi ang blog na ito sa mga taong may lubos na pangangailangan.At huwag niyo sundin ang utos ng mga pari. Humayo't magpakarami? Ikaw na ata ang pinakatanga!

Kung kayo'y napadaan o nasilayan saglit sa blog na ito, oops oops oops, mag dalawang isip at baka makita niyo na ang inyong sarili na nanghihinayang. Wait a minute, huwag kang uminit! kitang-kita kong bumubuo na ng San Juanico Bridge ang inyong mga kilay at nagtataka kung sino nga ba ang hambog na ito na nagsusulat sa mga salitang nagpapakulo sa inyong dugo. Teka teka, naamoy ko ang halimuyak ng iyong mga titig.

At ngayo'y ngumingiti ka na sapagkat lahat ng aking sinusulat ay patinig sa iyong iniisip. Patuloy ka pa rin nagbabasa kahit alam mong tinutulak na ng iyong daliri ang back button. Ngunit di kita masisisi sapagkat ika'y dahan-dahang nahumahumaling sa aking mga sinasabi.

Hindi ako ang tipong tao na magbibigay abot-tengang ngiti upang salubungin ka sa iyong pagdating.
Subalit ako'y gagambala sa iyong katawang-lupa at patitindigin ang iyong balahibo sa alindog ng aking pag-iisip.

Aking kaibigan, payo ko, pumunta ka ng tindahan, bumili ng 3 in 1 sapagkat susubaybayan mo ang kwento kong di mo kinagisnan.